Ο ΦΑΝΗΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΔΗΣ ΠΑΙΡΝΕΙ ΣΥΝΕΝΕΤΕΥΞΗ ΑΠΟ ΤΗ ΓΙΑΓΙΑ ΤΟΥ

Γιαγιά, θα μπορούσες να μου απαντήσεις κάποιες ερωτήσεις ;

- Ναι και βέβαια ! Σε ακούω.

-Λοιπόν. Πως ήταν η καθημερινή και η επαγγελματική σου ζωή;

- Στην πόλη της Ρόδου πριν 50 χρόνια, έμενα στην περιοχή των Αγίων Αναργύρων . Ήταν δύσκολα λόγω του ότι δεν είχαμε πόσιμο νερό, παρά μόνο ένα πηγάδι στην αυλή και αυτό μόνο για να πλένουμε τα πιάτα και τα ρούχα. Ευτυχώς όμως είχαμε μια βρύση στον δρόμο για να πίνουμε νερό και αυτή η βρύση ήταν για όλη την γειτονιά. Όσο για δουλειά, δούλευα μαζί με τον αδελφό μου στην Παλιά Πόλη σε ένα τουριστικό μαγαζί και έραβα φούστες.

- Μπορείς να μου πεις ποιες ήταν οι συνήθειες των ανθρώπων ;

- Οι συγγενείς , οι οικογένειες και οι γείτονες ήταν αγαπημένοι. Οι περισσότεροι πήγαιναν στις δουλειές τους με τα πόδια. Αυτά θυμάμαι.

-Μήπως μπορείς να μου πεις πως περνούσατε τον ελεύθερό σας χρόνο;

- Η καλύτερη ερώτηση! Συνήθως πηγαίναμε στο Μανδράκι και τις γιορτές στο Ροδίνι. Επίσης κάναμε παρέα με τις φιλενάδες μας. Αυτά συνηθίζαμε να κάνουμε.

- Τι σας άρεσε στην πόλη και τι όχι;

- Μου άρεσε η ησυχία και η ασφάλεια της πόλης την εποχή εκείνη και το πόσο δεμένοι ήταν οι άνθρωποι μεταξύ τους. Παρόλα αυτά η εποχή ήταν δύσκολη.  Υπήρχε στέρηση και φτώχεια.

- Θα ήθελες να μπορούσες να αλλάξεις κάτι τότε;

- Ναι και βέβαια. θα ήθελα οι συνθήκες ζωής να ήταν λίγο καλύτερες. Ήταν δύσκολα χρόνια για τους ανθρώπους. Δεν υπήρχαν ανέσεις, δεν υπήρχε περίθαλψη, άνθρωποι και παιδιά πέθαιναν αβοήθητα. Οι μεταφορές ήταν σχεδόν ανύπαρκτες.

- Σίγουρα, οι ανέσεις της εποχής μας δεν υπήρχαν τότε. Και κάτι τελευταίο , τι θυμάσαι από παλιά και τι έχει αλλάξει σήμερα;

- Τότε οι άνθρωποι ήταν πιο κοντά ο ένας στον άλλο. Υπήρχαν πιο στενές σχέσεις μεταξύ τους. Χαρές και λύπες τις περνούσαν μαζί γνωστοί και άγνωστοι. Τώρα ο κόσμος έχει απομακρυνθεί. Ακόμα και οι συγγενείς δεν έχουν τόσο στενές σχέσεις.

- Σε ευχαριστώ που μου απάντησες σε αυτές τις ερωτήσεις.

- Τίποτα.